1η Απριλίου 1955

Ήταν και τότε Απρίλης, ήταν και τότε Άνοιξη! Έχουν βέβαια περάσει 67 ολόκληρα χρόνια από τότε, χρόνια δύσκολα και αιματοβαμμένα! Ήταν ο Απρίλης του 1955, τότε που άρχιζε στο νησί μας ένας μεγάλος αγώνας για να λευτερωθεί επιτέλους η σκλάβα στους Βρετανούς Κύπρος μας.

«Με την βοήθεια του Θεού, με πίστιν εις τον τίμιον αγώνα μας, με τη συμπαράστασιν ολόκληρου του Ελληνισμού και με την βοήθειαν των Κυπρίων, αναλαμβάνομεν τον αγώνα δια την αποτίναξιν του Αγγλικού ζυγού, με σύνθημα εκείνο το οποίον μας κατέλιπαν οι πρόγονοι μας ως ιεράν παρακαταθήκην: «Ή TAN Ή ΕΠΙ ΤΑΣ...»

Με αυτά τα λόγια άρχιζε η πρώτη επαναστατική προκήρυξη της EOKA που κυκλοφορούσε την 1η Απριλίου 1955 σ' ολόκληρη την Κύπρο και καλούσε το λαό σε ένοπλη εξέγερση εναντίον των Άγγλων κατακτητών. Στόχος να απελευθερωθεί η Κύπρος από την πανίσχυρη Βρετανική αυτοκρατορία, που δυνάστευε τότε το νησί και να ενωθεί με τη μητέρα Ελλάδα.

Από τις πρώτες πρωινές ώρες της Πρωταπριλιάς του 1955 ισχυρές εκρήξεις βομβών είχαν συγκλονίσει το νησί. Είχε ανατιναχθεί ο ραδιοσταθμός των Βρετανών, τα
διοικητήρια, αστυνομικοί σταθμοί, δικαστήρια και άλλα κυβερνητικά κτίρια. To σύνθημα για λευτεριά είχε δοθεί και μαζί του άρχισε να ξετυλίγεται το μεγάλο όνειρο: ο πόθος αιώνων για μια πατρίδα ελεύθερη, για να λεφτερωθεί επιτέλους τούτο το νησί και να το διαφεντεύουν οι μόνοι αφέντες του, οι ΄Ελληνες, αυτοί που το ξέρουν και τους ξέρει καλά, εδώ και πάνω από 3 χιλιάδες χρόνια που το κατοικούν.

Είχε βέβαια προηγηθεί η ίδρυση της Εθνικής Οργάνω­σης Κυπρίων Αγωνιστών (EOKA) που είχε αναλάβει να σηκώσει στους ώμους της το βάρος εκείνου του τιτάνιoυ αγώνα.

1955-1959 Τέσσερα χρόνια εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας

Όλοι με μια καρδιά και μια ψυχή τρέχουν να πυκνώσουν τις τάξεις του αγώνα, τον οποίο συντόνιζαν, οργάνωναν και καθοδηγούσαν οι πολιτικός αρχηγός της EOKA Αρχιεπίσκοπος Μακάριος και ο στρατιωτικός αρχηγός της Γεώργιος Γρίβας Διγενής. Οι πόθοι και τα οράματα ήταν κοινά, κοινό και το μέλλον, και ο καθένας είχε τη θέση του: μαθητές, νέοι, μεσήλικες, κορίτσια, άντρες, γυναίκες και παιδιά. Η συνεισφορά όλων υπήρξε πολύτι­μη και μοναδική.

Αξιοθαύμαστη ήταν και η συμμετοχή της Ελληνίδας της Κύπρου, της μάνας, της κόρης, της αδελφής, της Κυπριοπούλας που έδωσε την ψυχή της και στάθηκε μεγά­λη και αγέρωχη σε όλες τις δοκιμασίες. Φιλοξενεί αγωνι­στές, μεταφέρει επιστολές και εκρηκτικά, συμμετέχει σε διαδηλώσεις, φυλακίζεται, βασανίζεται και δίνει ακό­μα και τη ζωή της στο βωμό της ελευθερίας. Προσφέρει τον άντρα και το βλαστάρι της για να δει επιτέλους κα­λύτερες μέρες ο τόπος, για να λευτερωθεί η Πατρίδα.

Οι Άγγλοι χρησιμοποιούν κάθε τρόπο για να κάμψουν το αγωνιστικό φρόνημα του λαού. Επιβάλλουν τα στρα­τιωτικό νόμο, χρησιμοποιούν πρωτοφανή βία, απαγορεύουν την κυκλοφορία στους δρόμους επιβάλλοντας το γνωστό «κέρφιου», συλλαμβάνουν αγωνιστές, ά­ντρες και γυναίκες και τους κλείνουν κατά εκατοντάδες στα κρατητήρια της Ομορφίτας και της Κοκκινοτριμιθιάς. Κλείνουν σχολεία προκηρύσσουν καταζητούμενους, βασανίζουν και εξευτελίζουν, δικάζουν και καταδικά­ζουν, στήνουν ψεύτικες δίκες και οδηγούν ακόμη και α­μούστακα παιδιά στην αγχόνη. Εξορίζουν τον αρχιεπί­σκοπο Μακάριο στις μακρινές Σεϋχέλλες, κυνηγούν πά­νω στα βουνά με μανία τον Διγενή και με άλλα παλληκάρια της EOKA, μα τίποτα δεν καταφέρνουν. Τίποτε δεν μπορεί να λυγίσει το φρόνημα του λαού. Ο αγώνας της EOKA ήταν ένας αγώνας σκληρός, δύσκολος, πολυ­μέτωπος, αιματηρός και τιτάνιος. Ένας αγώνας που τον συνόδεψαν θυσίες ηρώων πολλές και ολοκαυτώματα. Πολλοί οι τόποι της θυσίας: Μαχαιράς, Λιοπέτρι, Δίκωμο, Μερσινάκι... Ατέλειωτη η σειρά των ηρωικών παλικαριών, Αυξεντίου, Μάτσης, Πίττας, Κάρυος, Σαμάρας, Παπακυριακού, Μούσκος, Δράκος, Λένας, Παλληκαρίδης, Καραολής, Δημητρίου και πλήθος άλ­λοι επώνυμοι και ανώνυμοι αγωνιστές. Στις πόλεις, στα βουνά και στην ύπαιθρο τα παλικάρια της EOKA κατα­γράφουν σελίδες άφθαστου ηρωισμού και μεγαλείου.

0 υπέροχος εκείνος αγώνας κράτησε τέσσερα ολόκληρα χρόνια. Τερματίστηκε το Φλεβάρη του 1959 με την υπογραφή των γνωστών συμ­φωνιών της Ζυρίχης και του Λονδίνου, σύμφωνα με τις οποίες η Κύπρος ανακη­ρυσσόταν ανεξάρτητο κράτος. Μετά την υ­πογραφή των συμφωνιών αυτών οι αντάρ­τες της EOKA, τερματίζοντας οριστικά τη δράση τους, κατέβηκαν από τα βουνά, εγκαταλείποντας τα κρησφύγετά τους. Ταυτόχρονα οι Άγγλοι απελευθέρωσαν όλους τους κρατούμενους αγωνιστές. Ένα χρόνο αργότερα στις 15 του Αυγούστου το 1960 τερματιζόταν οριστικά η βρετανική κυ­ριαρχία στην Κύπρο και ιδρυόταν το ανε­ξάρτητο κυπριακό κράτος, η Κυπριακή Δημοκρατία με πρώτο πρόεδρο τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο. Μπορεί βέβαια ο αγώνας της EOKA να μην οδήγησε τελι­κά στην πραγματοποίηση του αρχικού στόχου που ήταν η Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, οδήγησε όμως σί­γουρα στο τέλος της αποικιοκρατίας των Βρετανών και στην ίδρυση της ανεξάρτητης Κυπριακής Δημοκρα­τίας. Και αυτό ήταν μια μεγάλη νίκη του λαού μας, μια μεγάλη νίκη του ελληνισμού.

Από τότε που άρχισε ο αγώνας της EOKA, την Πρωταπριλιά του 1955, έχουν περάσει 67 ολόκληρα χρόνια. Χρόνια δίσεκτα και ταραγμένα, με πληγές βαθιά χαραγ­μένες στο κορμί της πατρίδας. Χρόνια δύσκολα, με ε­ρείπια και καταστροφές πολλές, με ανεκπλήρωτα τα ό­νειρα και αδικαίωτους ακόμη τους αγώνες και τις θυ­σίες του λαού μας.

Με σεβασμό και δέος στεκόμαστε μπροστά στο μεγα­λείο και τη λεβεντιά εκείνου του υπέροχου αγώνα. Με θαυμασμό και δέος υποκλινόμαστε μπροστά στις θυ­σίες του λαού μας και προσκυνούμε ευλαβικά τη μνήμη των ηρωικών εκείνων παλικαριών που τόσο απλόχερα πρόσφεραν τα νιάτα και τη ζωή τους για να λευτερωθεί ο τόπος μας. Θα τους θυμόμαστε πάντα! Θα τους έχου­με πάντα στην καρδιά και το μυαλό μας, πρότυπα αν­δρείας και αρετής!

Πηγή: "Παιδική Χαρά", Μάριος Στυλιανίδης

Πάτησε εδώ για να βρεις περισσότερες πληροφορίες για τον απελευθερωτικό αγώνα του 1955, βιογραφίες των ηρώων και φωτογραφικό υλικό.

Πάτησε εδώ για να παίξεις με ένα κρυπτόλεξο με ήρωες.

Για να κάνεις αντιστοίχιση εικόνων και οναομάτων των ηρώων, πάτησε εδώ.