Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2024

Έθιμα Χριστουγέννων από όλο τον κόσμο - Κάλαντα και άλλα τραγούδια



Χριστουγεννιάτικο δέντρο

Το «Χριστουγεννιάτικο Δέντρο» αποτελεί ένα διεθνές Χριστουγεννιάτικο έθιμο. Ο στολισμός του χριστουγεννιάτικου δέντρου είναι καθαρά συμβολικός και είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την ευτυχία και το χαρμόσυνο γεγονός της Γέννησης του Θεανθρώπου.

Το πρώτο στολισμένο δέντρο, σύμφωνα με τους ερευνητές, εμφανίστηκε στη Γερμανία το 1539 και τα πρώτα στολίδια ήταν συσκευασμένα φαγητά ή είδη ρουχισμού ή άλλα χρήσιμα είδη και με την πάροδο των χρόνων και την άνοδο του βιοτικού επιπέδου αντικαταστάθηκαν μόνο από διακοσμητικά αντικείμενα.

Κατά την παράδοση ο πρώτος που στόλισε δέντρο ήταν ο Μαρτίνος Λούθηρος, ο ιδρυτής του Προτεστανισμού. Σύμφωνα με μια παράδοση, ο Μαρτίνος Λούθηρος περπατώντας τη νύχτα στα δάση και βλέποντας τα χειμωνιάτικα αστέρια να λάμπουν μέσα στα κλαδιά, συνέλαβε την ιδέα της τοποθέτησης του φωτεινού δέντρου στο σπίτι του, που θα απεικόνιζε τον έναστρο ουρανό απ’ όπου ο Χριστός ήρθε στον κόσμο.

Το έθιμο στην Ελλάδα έχει ξενική προέλευση και το εισήγαγαν οι Βαυαροί. Για πρώτη φορά στολίστηκε δέντρο στα ανάκτορα του Όθωνα το 1833 και μετά στην Αθήνα. Από το Β’ παγκόσμιο πόλεμο και μετά το δέντρο με στις πολύχρωμες μπάλες μπήκε σε όλα τα ελληνικά σπίτια.

Πρόδρομός του, το χριστόξυλο ή δωδεκαμερίτης ή σκαρκάνζαλος, ένα χοντρό ξύλο από αχλαδιά ή αγριοκερασιά.Τα αγκαθωτά δέντρα, κατά τη λαϊκή αντίληψη, απομακρύνουν τα δαιμονικά όντα, τους καλικάντζαρους. Οι πρόγονοί μας τοποθετούσαν το χριστόξυλο στο τζάκι του σπιτιού την παραμονή των Χριστουγέννων. Η στάχτη των ξύλων προφύλασσε το σπίτι και τα χωράφια από κάθε κακό.

Το χριστόξυλο αντικαταστάθηκε από το χριστουγεννιάτικο δέντρο, το οποίο από τη Γερμανία εξαπλώθηκε και ρίζωσε και στις στις ευρωπαϊκές χώρες, για να ταξιδέψει στη συνέχεια στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Υπάρχει και το έθιμο του «Χριστουγεννιάτικου Καραβιού». Το καράβι συμβολίζει την καινούργια πλεύση του ανθρώπου στη ζωή, μετά τη γέννηση του Χριστού. Το ελληνικό παραδοσιακό καραβάκι αποτελεί παράδοση των παλαιών εποχών της Ελλάδας, όπου τα παιδιά με αγάπη και χαρά και με το δημιουργικό νου κατασκεύαζαν τα ταξίδια τους. Πριν από 50 χρόνια, το καράβι κοσμούσε πολλά ελληνικά σπίτια και στα χέρια των παιδιών που έψαλλαν τα κάλαντα. Σήμερα αντικαταστάθηκε από το χριστουγεννιάτικο δέντρο.

Τα σημαντικότερα Χριστουγεννιάτικα Δέντρα στον κόσμο στολίζονται στο Μπάκιγχαμ Πάλας στο Λονδίνο και στον Λευκό Οίκο στις ΗΠΑ. Επίσης από τα πιο ετυπωσιακά Χριστουγεννιάτικα Δέντρα είναι αυτό στο τεράστιο εμπορικό κέντρο «Galeries Lafayette”, στη Γαλλία. Επίσης στην Ουάσινγκτον, το οποίο έχει χαρακτηριστεί ως το «Εθνικό Δέντρο», της Αμερικής. Στο Βίλνιους στη Λιθουανία, στήνεται ένα από τα πιο εντυπωσιακά, ίσως το πιο όμορφο Χριστουγεννιάτικο Δέντρο στην Ευρώπη. Είναι καλυμμένο με 70000 λάμπες και 900 Χριστουγεννιάτικα παιχνίδια. Είναι τόσο φωτεινό που μπορεί εύκολα να φανεί από το αεροπλάνο! Στο Στρασβούργο, όπου θεωρείται η πρωτεύουσα των Χριστουγέννων και ο τέλειος προορισμός των Χριστουγέννων, στήνεται ένα από τα πιο όμορφα Χριστουγεννιάτικα Δέντρα. 

Πηγές: https://www.pemptousia.gr/2021/12/to-ethimo-tou-christougenniatikou-dentrou/

https://www.cyprusalive.com/el/to-ethimo-tou-xristougenniatikou-dentrou

 


Αν ακολουθήσεις τους συνδέσμους θα ακούσεις Κάλαντα Χριστουγέννων από διάφορες περιοχές της Ελλάδας και κάλαντα της Κύπρου.

https://www.youtube.com/watch?v=bYgxDz4ZSVI


https://www.youtube.com/watch?v=nSnhvgsTa04


https://www.youtube.com/watch?v=pyIWeg4_K60


https://www.youtube.com/watch?v=XQOxlHrquk0


https://www.youtube.com/watch?v=x9Ot16Gidf8





Κι αφού περάσαμε δύσκολες καταστάσεις και βιώσαμε περιοριστικά μέτρα λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού τα προηγούμενα χρόνια, ας απολαύσουμε ένα χριστουγεννιάτικο τραγούδι με στίχους αλλιώτικους που γράφτηκε για την κορωνοϊο-εποχή μας!!!


Απολαύστε τώρα το τραγούδι "Ο Φωτούλλης" - μια παρωδία στην κυπριακή διάλεκτο από τον Κ. Κακογιάννη και τους μαθητές του  στον Ρούντολφ! 



Για περισσότερα χριστουγεννιάτικα τραγούδια από τον Κώστα Κακογιάννη και τους μαθητές του, πατήστε στον ποι κάτω σύνδεσμο:

Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2024

Επιχειρηματολογικά κείμενα

Τα  κείμενα στα οποία παρουσιάζουμε την άποψή μας για κάποιο συγκεκριμένο θέμα και επιδιώκουμε να πείσουμε τον αναγνώστη ότι η άποψή μας είναι σωστή χρησιμοποιώντας λογικά επιχειρήματα ονομάζονται επιχειρηματολογικά.

Πώς οργανώνουμε σωστά ένα κείμενο τέτοιου είδους;

1.  Αναφέρουμε αρχικά την άποψή μας πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα χρησιμοποιώντας φράσεις, όπως:

  • Η άποψή μου... / Η γνώμη μου είναι... / Πιστεύω ότι... / Νομίζω.... /Κρίνω ότι .../ Θεωρώ πως... κ.ά.
2.  Αναλύουμε στη συνέχεια τα επιχειρήματά μας, δηλαδή παρουσιάζουμε τους συλλογισμούς μας με τους οποίους θα υποστηρίξουμε την άποψή μας, φροντίζοντας κάθε φορά να τους δικαιολογούμε με τις κατάλληλες αιτιολογικές προτάσεις:

  • π.χ.: γιατί, επειδή, αφού, καθώς, διότι, μια και...
3. Χρησιμοποιούμε  ακόμη φράσεις που δηλώνουν τα συναισθήματά μας ή φράσεις με τις οποίες προσπαθούμε να προκαλέσουμε συναισθήματα ανάλογα με τα δικά μας στον αναγνώστη:

  • π.χ.: δε συμφωνείτε ότι... /είναι κρίμα να... /είναι άσχημο /ευχάριστο/σπουδαίο /ασήμαντο...
4. Τέλος καταλήγουμε σ' ένα λογικό συμπέρασμα:
  • π.χ.: Έτσι... /Επομένως.../Γι’ αυτό.../Άρα

Μερικά παραδείγματα:  
Θέμα 1: Κατασκευή ή αγορά μιας φωτογραφοθήκης;
Νομίζω ότι θα ήταν καλό να φτιάξουμε μία όμορφη φωτογραφοθήκη. Δε θα είναι δύσκολο για μας, γιατί έχουμε τις οδηγίες! Εξάλλου, μπορούμε να βρούμε εύκολα, και χωρίς πολλά έξοδα, τα υλικά. Προτιμώ να βάλουμε τη δική μας φωτογραφία μέσα, μαζί με τις ευχές μας. Να χρησιμοποιήσουμε μαλλί σε διάφορα χρώματα, μια και στη Ματούλα αρέσουν πολύ οι πολύχρωμες χειροποίητες κατασκευές! Γι’ αυτό και θα της αρέσει το δώρο μας! Επομένως, ας αρχίσουμε την κατασκευή!

Κατά τη γνώμη μου, θα πρέπει να αγοράσουμε μία έτοιμη φωτογραφοθήκη, διότι υπάρχουν τόσες και τόσες στην αγορά, σε πολύ όμορφα σχέδια και χρώματα. Δε στοιχίζουν πολύ. Ίσως η Ματούλα νομίσει ότι βαρεθήκαμε να ψάξουμε στα καταστήματα. Είναι υποχρέωσή μας να της πάρουμε κάτι που θα της αρέσει και θα την εντυπωσιάσει! Δε χρειάζεται να βάλουμε τη δική μας φωτογραφία μέσα. Είναι καλύτερα να αφήσουμε τη Ματούλα να διαλέξει η ίδια τη φωτογραφία που θα βάλει στη φωτογραφοθήκη! Άρα, πρέπει να της αγοράσουμε κι όχι να της φτιάξουμε τη φωτογραφοθήκη!

Θέμα 2: Εύκολη ή δύσκολη ζωή στον ουρανοξύστη;
Θεωρώ ότι δεν είναι εύκολο πράγμα να ζεις στον ουρανοξύστη. Υπάρχουν πολλά προβλήματα. Πρώτα πρώτα δεν μπορείς να βγεις στο μπαλκόνι σου, επειδή απλά τα σπίτια δεν έχουν μπαλκόνια! Ακόμη όλα τα διαμερίσματα μοιάζουν τα ίδια και νιώθεις σαν να βρίσκεσαι σε ξενοδοχείο. Εκείνο που με ενοχλεί περισσότερο είναι που μου απαγορεύουν να βγω έξω μόνη μου, μια και πιστεύουν ότι θα χαθώ στους δαιδαλώδεις διαδρόμους. Δεν είναι ζωή αυτή για παιδιά! Επομένως, πρέπει να μετακομίσουμε σε μια μονοκατοικία.

Πιστεύω ότι είναι θαυμάσιο να ζεις στον ουρανοξύστη. Εγώ σε ζηλεύω... Πρώτα απ’ όλα η θέα είναι μαγευτική, διότι από εκεί ψηλά μπορείς να βλέπεις όλη την πόλη! Επίσης μην ξεχνάς ότι όλα τα διαμερίσματα έχουν πολλές ανέσεις, αφού είναι πολυτελείας. Δε βρίσκεις ότι είναι πολύ ξεχωριστό να κάνεις βόλτες στα καταστήματα και στον κινηματογράφο χωρίς ταλαιπωρία, μια που βρίσκονται όλα μαζεμένα εκεί; Το πιο εντυπωσιακό φυσικά είναι πως ζώντας στον ουρανοξύστη είναι σαν να ζεις πάνω από τα σύννεφα. Δεν είναι τέλειο; Άρα, πρέπει να είσαι ευτυχισμένη που ζεις σε ουρανοξύστη!

Θέμα 3: Ινδιάνοι – Λευκοί
Η ιδέα να πουλήσουμε τη γη μάς φαίνεται περίεργη. Επειδή ακριβώς δεν μας ανήκουν η δροσιά του αέρα και η διαύγεια του νερού, πώς είναι δυνατόν να τα αγοράσετε; Όταν ο λευκός αρχηγός μας μηνάει ότι θέλει να αγοράσει τη γη  ζητάει πολλά από εμάς, διότι κάθε κομματάκι αυτής της γης είναι ιερό για το λαό μου. Μα πάνω απ’ όλα πρέπει να μάθετε πως η γη δεν ανήκει στον άνθρωπο, αλλά ο άνθρωπος στη γη. Επομένως, είναι δύσκολο για μας να εγκαταλείψουμε τη γη μας!


Κρίνω ότι η απόφασή μας να αγοράσουμε τη γη σας είναι πολύ σοφή. Αν το σκεφτείτε καλά θα δείτε πόσο θα ωφεληθείτε. Πρώτα πρώτα θα σας παραχωρήσουμε για αντάλλαγμα ένα μεγάλο καταπράσινο κάμπο για να εγκατασταθείτε όπου θα μπορείτε να καλλιεργείτε τα εύφορα εδάφη, μια και είστε καλοί και επιδέξιοι  αγρότες. Ακόμη σε πολύ κοντινή απόσταση βρίσκεται ένα πυκνό δάσος. Από εκεί  θα μπορείτε να προμηθεύεστε με ξύλα και να κυνηγάτε καθώς το κυνήγι είναι μια από τις αγαπημένες σας ασχολίες. Επομένως, είναι μια πολύ καλή περίπτωση για το λαό σας.

Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2024

Απρόσωπα ρήματα



 Απρόσωπα ρήματα : λέγονται τα ρήματα που βρίσκονται στο γ΄ ενικό πρόσωπο και δεν έχουν υποκείμενο συγκεκριμένο πρόσωπο ή πράγμα αλλά ολόκληρη πρόταση ή το υποκείμενό τους είναι ακαθόριστο.

·       Τα κυριότερα απρόσωπα ρήματα είναι: πρέπει, πρόκειται, συμφέρει, νοιάζει, ενδιαφέρει, συμβαίνει, ταιριάζει, ενδέχεται.

·           Τα ρήματα που φανερώνουν καιρικά φαινόμενα: βρέχει, χιονίζει, αστράφτει, χαράζει κ.τ.λ.

·       Τα γ΄ ενικό πρόσωπο πολλών ρημάτων: λέγεται, διαδίδεται, αξίζει, συμπεραίνεται, φτάνει, χρειάζεται, μπορεί, γίνεται, απαγορεύεται κ.τ.λ.

·          Το γ΄ ενικό πρόσωπο των ρημάτων είμαι, έχω, κάνω, περνώ

Οι απρόσωπες φράσεις, όπως και τα απρόσωπα ρήματα, δεν έχουν υποκείμενο συγκεκριμένο πρόσωπο ή πράγμα αλλά ολόκληρη πρόταση ή το υποκείμενο είναι ακαθόριστο.
Οι απρόσωπες φράσεις σχηματίζονται από:
·       Τα ρήματα είναι ή υπάρχει + ουσιαστικό  (π.χ. Υπάρχει περίπτωση … )
·       Το ρήμα είναι + ουδέτερο επιθέτου  (π.χ. Είναι άδικο ….)
·       Το ρήμα είναι + τροπικό επίρρημα (π.χ. Είναι καλύτερα ...)
                                                            Πηγή: http://blogs.sch.gr/ioporporis/files/2013/03/epp.pdf

Πάτησε εδώ για να εξασκηθείς!


Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2024

Ειρήνη

 


Γιάννης Ρίτσος

Ειρήνη

Τ’ όνειρο του παιδιού είναι η ειρήνη.
Τ’ όνειρο της μάνας είναι η ειρήνη.
Τα λόγια της αγάπης κάτω απ’ τα δέντρα
είναι η ειρήνη.
Ο πατέρας που γυρνάει τ’ απόβραδο μ’ ένα φαρδύ χαμόγελο στα μάτια
μ’ ένα ζεμπίλι* στα χέρια του γεμάτο φρούτα
κι οι σταγόνες του ιδρώτα στο μέτωπό του
είναι όπως οι σταγόνες του σταμνιού που παγώνει το νερό στο παράθυρο,
είναι η ειρήνη.
Ειρήνη είναι ένα ποτήρι ζεστό γάλα κι ένα βιβλίο μπροστά στο
παιδί που ξυπνάει.
Η ειρήνη είναι τα σφιγμένα χέρια των ανθρώπων
είναι το ζεστό ψωμί στο τραπέζι του κόσμου
είναι το χαμόγελο της μάνας.
Μονάχα αυτό.
Τίποτ’ άλλο δεν είναι η ειρήνη.



ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ  - ΣΟΥΧΕΪΡ ΧΑΜΑΝΤ

 

Δε θα χορέψω στα τύμπανα του πολέμου σας.


 Δε θα δανείσω ούτε την ψυχή ούτε τα κόκαλά μου στα τύμπανα του πολέμου σας.

 Δε θα χορέψω στο ρυθμό σας.

 Τον ξέρω αυτόν τον ρυθμό. Είναι άψυχος.

…………………………………………………………………………………………………

Δε θα μισήσω για σας, ούτε θα σας μισήσω.

 Δε θα σκοτώσω για σας.

 Και κυρίως δε θα πεθάνω για σας.

 Δε θα θρηνήσω το θάνατο, ούτε με αυτοκτονία, ούτε με δολοφονία.

 Δε θα σταθώ πλάι σας, ούτε θα χορέψω με τις βόμβες, επειδή όλοι οι άλλοι χορεύουν.

 Όλοι κάνουνε λάθη. Η ζωή είναι δικαίωμα, που δεν είναι εξασφαλισμένο ή απλό.

 Δε θα ξεχάσω από πού προέρχομαι. Θα κατασκευάσω το δικό μου τύμπανο.

 Συγκεντρωθείτε γύρω μου αγαπημένοι και το τραγούδι μας θα γίνει χορός.

 Το βουητό μας θα γίνει τυμπανοκρουσία.

 Δε θα με ξεγελάσετε. Δε θα δανείσω το όνομά μου, ούτε το χτύπο μου στο ρυθμό σας.

 Θα χορεύω και θα αντισταθώ και θα χορεύω και θα παραμείνω σταθερός και θα χορεύω.

 Αυτό το καρδιοχτύπι είναι πιο δυνατό από το θάνατο.

 Το τύμπανο του πολέμου σας δεν είναι πιο δυνατό από αυτήν την ανάσα.



Η Σουχέιρ Χαμάντ γεννήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 1973 στο Αμμάν της Ιορδανίας. Είναι ποιήτρια, συγγραφέας, καλλιτέχνιδα και πολιτική ακτιβίστρια. Οι γονείς της ήταν Παλαιστίνιοι πρόσφυγες οι οποίοι μετανάστευσαν μαζί με την ίδια όταν ήταν πέντε ετών στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης.








Pablo Picasso
(“child with a dove”)


Κεντρικό θέμα της σύνθεσης Το παιδί με το περιστέρι είναι ένα παιδί που κρατά με ιδιαίτερη ευαισθησία στα χέρια του ένα περιστέρι. Το περιστέρι είναι σύμβολο ειρήνης, αγνότητας και ελπίδας. Το παιδί έχει κοντά καφέ-κόκκινα μαλλιά, ωστόσο από το φόρεμά του γίνεται ξεκάθαρο για τον θεατή πως είναι κορίτσι.  Η όλη σύλληψη του παιδιού με το περιστέρι δεν είναι παρά μια σύνθεση-σύνδεση της παιδικής αθωότητας με την ειρήνη, την αγνότητα και την ελπίδα για τη ζωή.

Πηγή: https://cityculture.gr/pablo-picasso-to-pedi-me-to-peristeri-1901/

ΗΠΕΙΡΟΙ ΚΑΙ ΩΚΕΑΝΟΙ

 Η θάλασσα καλύπτει τα 7/10 της γήινης επιφάνειας, ενώ το υπόλοιπο είναι ξηρά.




Κάνε μια περιήγηση κατά μήκος του Ισημερινού.






Από http://photodentro.edu.gr/


Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2024

Το ημερολόγιο της Άννα Φρανκ



Λίγα λόγια για την Άννα Φρανκ…

Νεαρή Γερμανοεβραία Άννα Φρανκ είναι ένα από τα πιο γνωστά και πολυσυζητημένα θύματα του Ολοκαυτώματος. Το ημερολόγιο, που κρατούσε κατά τη δίχρονη παραμονή της οικογένειας της σ' ένα κρησφύγετο στο γερμανοκρατούμενο Άμστερνταμ, είναι ένα από τα πιο πολυμεταφρασμένα και πολυδιαβασμένα βιβλία παγκοσμίως.

Η Ανελίς «Άνε» Μαρί Φρανκ (Annelies «Anne» Marie Frank) γεννήθηκε στη Φραγκφούρτη στις 12 Ιουνίου του 1929. Ήταν η δεύτερη κόρη του επιχειρηματία Ότο Φρανκ (1889-1980) και της Εντίτ Χολέντερ (1900-1945). Η πρωτότοκη κόρη της οικογένειας ονομαζόταν Μαργκότ (1926-1945) και ήταν τρία χρόνια μεγαλύτερη από την Άννα.
Μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία το 1933, η οικογένεια Φρανκ μετακόμισε στο Άμστερνταμ. 



Αντιμετωπίζοντας την απειλή της εκτόπισης σε στρατόπεδο καταναγκαστικών έργων, ο Ότο Φρανκ και η οικογένειά του αποφάσισαν να κρυφτούν στην αποθήκη της επιχείρησής τους στο Άμστερνταμ (9 Ιουλίου 1942). Έχοντας εξασφαλισμένη τη διατροφή και τη βοήθεια ορισμένων φίλων τους μη Εβραίων, παρέμειναν στο κρησφύγετό τους έως τις 4 Αυγούστου του 1944, οπότε τους ανακάλυψε η Γκεστάπο και τους συνέλαβε.

Η οικογένεια Φρανκ οδηγήθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς, όπου η μητέρα της Άννας, Εντίτ, πέθανε από τις κακουχίες στις 6 Ιανουαρίου του 1945. Η Άννα και η αδελφή της μεταφέρθηκαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μπέργκεν-Μπέλσεν και πέθαναν εκεί από τύφο τον Μάρτιο του 1945. Ο Ότο Φρανκ ήταν το μόνο μέλος της οικογένειας που επέζησε. Βρέθηκε ζωντανός στο Άουσβιτς και απελευθερώθηκε από τον Κόκκινο Στρατό.

Μετά τη σύλληψη των Φρανκ στο Άμστερνταμ, φίλοι της οικογένειας ερεύνησαν το κρησφύγετο και παρέδωσαν στον Ότο Φρανκ διάφορα έγγραφα, μεταξύ των οποίων και το ημερολόγιο της Άννας, που ήταν γραμμένο στα ολλανδικά. Ο πατέρας της το εξέδωσε το 1947 με τον τίτλο Het Achterhuis (Το πίσω σπίτι) ή όπως είναι γνωστό στη χώρα μας Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ.





Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2024

Το ηλιακό μας σύστημα


Ακολούθησε τους πιο κάτω συνδέσμους για να βρείτε πληροφορίες για τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος:

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%97%CE%BB%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8C_%CF%83%CF%8D%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1


http://www.mentality10.com/matrix-1984-category/kosmos-category/item/1484-pos-piran-ta-onomata-tous-oi-planites-tou-iliakou-mas-sistimatos


Οι πιο κάτω εφαρμογές είναι από τα μαθησιακά αντικείμενα "Φωτόδεντρο", βιβλίο Γεωγραφίας Στ Δημοτικού.























































Μπορείτε να δείτε εδώ δυο βίντεο από τον κόκκινο πλανήτη, τον Άρη.












Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2024

ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΓΙΝΟΜΕΝΟΥ

ΠΑΤΗΣΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΕΞΑΣΚΗΣΗ




Εκτίμησε το γινόμενο στρογγυλεύοντας τον πρώτο παράγοντα στην πλησιέστερη δεκάδα και μετά πολλαπλασίασε.
π.χ. 61 Χ 5 στρογγυλεύω 60 Χ 5 = 300
       77 Χ 2 στρογγυλεύω 80 Χ 2 = 160
Κατεύθυνε τον Mathman με τα βελάκια, ώστε να φάει το φαντασματάκι με το σωστό γινόμενο. Η εξίσωση παρουσιάζεται στο κάτω μέρος.

Τρίτη 28 Μαΐου 2024

Το τέλος της Επανάστασης και η ελληνική ανεξαρτησία

 



                                                                Υπογραφή του Πρωτοκόλλου του Λονδίνου, 

                                              τοιχογραφία της ζωφόρου της Αίθουσας Τροπαίων της Βουλής




Ημερομηνία: 1830
Τοποθεσία: Λονδίνο
Γνωστό ως: Πρωτόκολλο της Ανεξαρτησίας
Θέμα: Η πρώτη επίσημη, διεθνής διπλωματική πράξη που αναγνώριζε την Ελλάδα ως κυρίαρχο και ανεξάρτητο κράτος με όλα τα δικαιώματα - πολιτικά, διοικητικά, εμπορικά - που εκπορεύονταν από την ανεξαρτησία της, το οποίο θα επεκτεινόταν νότια της συνοριακής γραμμής που όριζαν οι ποταμοί Αχελώος και Σπερχειός.
Συμμετέχοντες: Γαλλία, Ρωσία, Βρετανία
Έκβαση: Ανεξαρτητοποίηση του Ελληνικού έθνους

Πηγή: https://el.wikipedia.org








Τετάρτη 15 Μαΐου 2024

ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΣΥΝΤΑΞΗ


Ενεργητική σύνταξη έχουμε όταν οι κύριοι όροι της πρότασης, (υποκείμενο, ρήμα, αντικείμενο), είναι τοποθετημένοι με τέτοια σειρά, ώστε να δείχνουν ότι το υποκείμενο κάνει κάτι.

    π.χ. Ο κηπουρός ποτίζει τα λουλούδια.
          Το παιδί έλυσε την άσκηση.
          Οι αστυνομικοί θα ανακρίνουν τον ύποπτο.                                                      
Στην ενεργητική σύνταξη το ρήμα βρίσκεται στην ενεργητική φωνή.




      
Παθητική σύνταξη έχουμε όταν οι κύριοι όροι της πρότασης, (υποκείμενο, ρήμα, αντικείμενο), είναι τοποθετημένοι με τέτοια σειρά, ώστε να δείχνουν ότι το υποκείμενο παθαίνει κάτι, από κάποιον άλλο.

   Π.χ. Τα λουλούδια ποτίζονται από τον κηπουρό.
           Η άσκηση λύθηκε από το παιδί.
           Ο ύποπτος θα ανακριθεί από τους αστυνομικούς.           

Στην παθητική σύνταξη το ρήμα βρίσκεται στην παθητική φωνή. 


ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ






Τετάρτη 27 Μαρτίου 2024

ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΓΗ


Αυτόχθονες λαοί


αυτόχθων: αυτός που γεννήθηκε και κατοικεί στον ίδιο τόπο με τους προγόνους του, που ούτε ο ίδιος ούτε οι πρόγονοί του ήρθαν από άλλο τόπο· ιθαγενής, ντόπιος





Οι Ινδιάνοι είναι οι ιθαγενείς κάτοικοι της Aμερικής, αλλιώς ονομάζονται Ερυθρόδερμοι.

 Ονομάστηκαν Ινδιάνοι, επειδή αρχικά η Kεντρική Aμερική θεωρήθηκε “Δυτικές Iνδίες”






Το "Μονοπάτι των Δακρύων" των Ινδιάνων Τσερόκι το 1838


Η παρακάτω ιστορία αναφέρεται στο «Μονοπάτι των Δακρύων». Ο Υπολοχαγός John G. Burnett παρευρέθηκε στην απομάκρυνση των Ινδιάνων Τσερόκι από την γη τους το 1838. Το 1890, διηγείται την ιστορία στα παιδιά και τα εγγόνια του.


"…Η απομάκρυνση των Ινδιάνων Τσερόκι από τις πατρογονικές εστίες τους το 1838 με βρήκε νεαρό άντρα στο ξεκίνημα της ζωής μου και απλό στρατιώτη του αμερικανικού στρατού. Έχοντας γνωρίσει πολλούς Ινδιάνους και ξέροντας να μιλώ καλά τη γλώσσα τους, στάλθηκα ως διερμηνέας στο Smoky Mountain τον Μάιο του 1838 και ήμουν μάρτυρας στην εκτέλεση της πιο βάρβαρης διαταγής της πολεμικής ιστορίας της Αμερικής. Είδα αβοήθητους Τσερόκι να συλλαμβάνονται και να σέρνονται μακριά από τις εστίες τους και να οδηγούνται με τις ξιφολόγχες στα ξύλινα οχυρά. Ήταν ένα Οκτωβριανό πρωινό, μέσα στην ψύχρα ενός ψιλόβροχου, η μέρα που τους είδα φορτωμένους σαν κοπάδι ζώων πάνω σε εξακόσιες σαράντα πέντε άμαξες να ξεκινούν το ταξίδι τους προς τη δύση.

Η θλίψη και η λυπηρή επισημότητα αυτού του πρωινού δεν θα μπορέσουν να ξεχαστούν ποτέ. Ο Αρχηγός John Ross είπε την προσευχή και όταν ακούστηκε η σάλπιγγα και οι ρόδες άρχισαν να κυλούν, πολλά από τα παιδιά στάθηκαν στις μύτες των ποδιών τους και κούνησαν τα χέρια τους αποχαιρετώντας τα βουνά τους, όπου ήταν το σπίτι τους, γνωρίζοντας ότι τα άφηναν για πάντα πίσω. Πολλοί από αυτούς τους αβοήθητους ανθρώπους δεν είχαν κουβέρτες και άλλοι είχαν συρθεί ξυπόλυτοι έξω από τα σπίτια τους ..

Το πρωινό της 17ης Νοεμβρίου συναντήσαμε ένα τρομερό χιονόνερο και χιονοθύελλα με θερμοκρασίες ανυπόφορου ψύχους και από εκείνη την ημέρα ώσπου το τέλος του μοιραίου ταξιδιού, την 26η Μαρτίου του 1839, τα μαρτύρια που
υπέστησαν οι Τσερόκι ήταν αβάσταχτα. Το μονοπάτι της εξορίας ήταν το μονοπάτι του θανάτου τους. Έπρεπε να κοιμούνται στις άμαξες και πάνω στο γυμνό έδαφος χωρίς φωτιά. Γνώριζα είκοσι δύο από αυτούς που πέθαναν μέσα σε μια νύχτα λόγω έλλειψης φαρμάκων, κρύου και έκθεσης στο ψύχος.

Ανάμεσα σε αυτούς που απεβίωσαν στη διαδρομή ήταν και η σύζυγος του Αρχηγού John Ross. Αυτή η γυναίκα με την ευγενική καρδιά πέθανε μαρτυρικά όταν έδωσε τη μοναδική της κουβέρτα για να σκεπάσει ένα άρρωστο παιδί. Η ίδια περπατούσε πολύ ελαφρά ντυμένη μέσα στο πυκνό χιονόνερο και την χιονοθύελλα, παθαίνοντας πνευμονία με αποτέλεσμα να πεθάνει τις γαλήνιες ώρες μιας παγερής χειμωνιάτικης νύχτας έχοντας γύρει το κεφάλι της πάνω στην κουβέρτα της σέλας του Υπολοχαγού Gregg.

Ήμουνα επιφυλακή την νύχτα που πέθανε η κα. Ross. Όταν τελείωσε η βάρδια μου τα μεσάνυχτα δεν αποσύρθηκα αλλά έμεινα κοντά στην άμαξα από συμπόνια για τον Αρχηγό Ross και αφού ξημέρωσε, μετά από διαταγή του Λοχαγού McClellan, συμμετείχα σε άγημα για την ταφή των άλλων άτυχων που πέθαναν στην διαδρομή. Το σώμα της θάφτηκε χωρίς φέρετρο σε έναν ρηχό τάφο κοντά στον δρόμο μακριά από τα πατρογονικά της βουνά και η πομπή συνέχισε την θλιβερή της πορεία...


Το μακρύ οδυνηρό ταξίδι προς τα δυτικά τελείωσε την 26η Μαρτίου του 1839 αφήνοντας πίσω του 4.500 σιωπηλούς τάφους από τους πρόποδες των Smoky Mountains ως την περιοχή που είναι γνωστή ως η Ινδιανική επικράτεια στα Δυτικά. Η απληστία της λευκής φυλής ήταν η αιτία για όσα υπέστησαν οι Τσερόκι..."

Πηγή: http://elagaia.blogspot.com/2008/07/1838.html







Η επιστολή του Ινδιάνου Σιάτλ προς τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Φραγκλίνο Πηρς, ο οποίος ζήτησε από τους Ινδιάνους να πουλήσουν τη γη τους στην αμερικανική κυβέρνηση 

Ένα παλιό μήνυμα για το σύγχρονο κόσμο!

Ο Σιάτλ έδωσε τ όνομα του στην περιοχή, ή πήρε ο ίδιος το όνομα της φυλής (Chief Seattle’s) που ζούσε στην περιοχή. Η ομιλία δημοσιεύθηκε το 1887, δηλαδή 33 χρόνια αργότερα από την εκφώνησή, όταν τοπική εφημερίδα ανακάλυψε αδημοσίευτο υλικό από το αρχείο του δόκτορος Σμιθ, που ήταν ο τότε υπουργός ινδιάνικων υποθέσεων της Ουάσιγκτον και απεσταλμένος στην περιοχή για τις διαπραγματεύσεις. Δηλαδή, έκανε το παζάρεμα της γης. Η ομιλία εκφωνήθηκε στην τοπική διάλεκτο. Μεταφράστηκε στη γλώσσα των Σινούκ και μετά στα αγγλικά.


Το 1960, το κείμενο «ανακαλύφθηκε» από αρθρογράφους, δημοσιεύθηκε κι έγινε ένα μανιφέστο για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το οικολογικό κίνημα.

 Ο μεγάλος αρχηγός στην Ουάσιγκτον μηνάει* πως θέλει να αγοράσει τη γη μας. O μεγάλος αρχηγός μηνάει ακόμα λόγια φιλικά και καλοθέλητα. Καλοσύνη του, γιατί ξέρομε πως αυτός λίγο τη χρειάζεται αντίστοιχα τη φιλία μας. Την προσφορά του θα τη μελετήσομε, γιατί ξέρομε πως, αν δεν το πράξομε, μπορεί ο λευκός να προφτάσει με τα όπλα και να πάρει τη γη μας.

Πώς μπορείτε να αγοράζετε ή να πουλάτε τον ουρανό - τη ζέστα της γης; Για μας μοιάζει παράξενο. Η δροσιά του αγέρα ή το άφρισμα του νερού ωστόσο δε μας ανήκουν. Πώς μπορείτε να τα αγοράσετε από μας; Κάθε μέρος της γης αυτής είναι ιερό για το λαό μου. Κάθε αστραφτερή πευκοβελόνα, κάθε αμμούδα στις ακρογιαλιές, κάθε θολούρα στο σκοτεινό δάσος, κάθε ξέφωτο και κάθε ζουζούνι που ζουζουνίζει είναι, στη μνήμη και στην πείρα του λαού μου, ιερό.

Ξέρομε πως ο λευκός δεν καταλαβαίνει τους τρόπους μας. Τα μέρη της γης, το ένα με το άλλο, δεν κάνουν γι' αυτόν διαφορά, γιατί είναι ένας ξένος που φτάνει τη νύχτα και παίρνει από τη γη όλα όσα τού χρειάζονται. Η γη δεν είναι αδερφός του, αλλά εχθρός που πρέπει να τον καταχτήσει, και αφού τον καταχτήσει, πηγαίνει παρακάτω.

Με το ταμάχι* που έχει θα καταπιεί τη γη και θα αφήσει πίσω του μια έρημο. Η όψη που παρουσιάζουν οι πολιτείες σας, κάνει κακό στα μάτια του ερυθρόδερμου. Όμως αυτό μπορεί και να συμβαίνει επειδή ο ερυθρόδερμος είναι άγριος και δεν καταλαβαίνει.

Αν αποφασίσω και δεχτώ, θα βάλω έναν όρο. Τα ζώα της γης αυτής ο λευκός θα πρέπει να τα μεταχειριστεί σαν αδέρφια του. Τι είναι ο άνθρωπος δίχως τα ζώα; Αν όλα τα ζώα φύγουν από τη μέση, ο άνθρωπος θα πεθάνει από μεγάλη εσωτερική μοναξιά, γιατί όσα συμβαίνουν στα ζώα, τα ίδια συμβαίνουν στον άνθρωπο.

Ένα ξέρομε, που μπορεί μια μέρα ο λευκός να το ανακαλύψει: ο Θεός μας είναι ο ίδιος Θεός. Μπορεί να θαρρείτε πως Εκείνος είναι δικός σας, όπως ζητάτε να γίνει δική σας η γη μας. Αλλά δεν το δυνόσαστε.* Εκείνος είναι Θεός των ανθρώπων. Και το έλεός Του μοιρασμένο απαράλλαχτα σε ερυθρόδερμους και λευκούς. Αυτή η γη Του είναι ακριβή. Όποιος τη βλάφτει, καταφρονάει το Δημιουργό της. Θα περάσουν οι λευκοί - και μπορεί μάλιστα γρηγορότερα από άλλες φυλές. Όταν μαγαρίζεις* συνέχεια το στρώμα σου, κάποια νύχτα θα πλαντάξεις από τις μαγαρισιές σου. Όταν όλα τα βουβάλια σφαχτούν, όταν όλα τα άγρια αλόγατα μερέψουν, όταν την ιερή γωνιά του δάσους τη γιομίσει το ανθρώπινο χνότο και το θέαμα των φουντωμένων λόφων το κηλιδώσουν τα σύρματα του τηλέγραφου με το βουητό τους, τότες πού να βρεις το ρουμάνι;* Πού να βρεις τον αϊτό; Και τι σημαίνει να πεις έχε γεια στο φαρί* σου και στο κυνήγι; Σημαίνει το τέλος της ζωής και την αρχή του θανάτου.

Πουθενά δε βρίσκεται μια ήσυχη γωνιά μέσα στις πολιτείες του λευκού. Πουθενά δε βρίσκεται μια γωνιά να σταθείς να ακούσεις τα φύλλα στα δέντρα την άνοιξη ή το ψιθύρισμα που κάνουν τα ζουζούνια πεταρίζοντας. Όμως μπορεί, επειδή, καταπώς είπα, είμαι άγριος και δεν καταλαβαίνω - μπορεί μονάχα για το λόγο αυτόν ο σαματάς* να ταράζει τα αυτιά μου. Μα τι μένει από τη ζωή, όταν ένας άνθρωπος δεν μπορεί να αφουγκραστεί τη γλυκιά φωνή που βγάνει το νυχτοπούλι ή τα συνακούσματα των βατράχων ολόγυρα σε ένα βάλτο μέσα στη νυχτιά; Ο ερυθρόδερμος προτιμάει το απαλόηχο αγέρι λαγαρισμένο* από την καταμεσήμερη βροχή ή μοσχοβολημένο με το πεύκο. Του ερυθρόδερμου του είναι ακριβός ο αγέρας, γιατί όλα τα πάντα μοιράζονται την ίδια πνοή - τα ζώα, τα δέντρα, οι άνθρωποι. Ο λευκός δε φαίνεται να δίνει προσοχή στον αγέρα που ανασαίνει. Σαν ένας που χαροπολεμάει για μέρες πολλές, δεν οσμίζεται* τίποτα.

Αν ξέραμε, μπορεί να καταλαβαίναμε - αν ξέραμε τα όνειρα του λευκού, τις ελπίδες που περιγράφει στα παιδιά του τις μακριές χειμωνιάτικες νύχτες, τα οράματα που ανάφτει στο μυαλό τους, ώστε ανάλογα να δέονται για την αυριανή. Αλλά εμείς είμαστε άγριοι. Μας είναι κρυφά τα όνειρα του λευκού. Και επειδή μας είναι κρυφά, θα εξακολουθήσομε το δρόμο μας. Αν τα συμφωνήσομε μαζί, θα το πράξομε, για να σιγουρέψομε τις προστατευόμενες περιοχές που μας τάξατε. Εκεί θα ζήσομε, μπορεί, τις μετρημένες μέρες μας καταπώς το θελήσομε. Όταν ο στερνός ερυθρόδερμος λείψει από τη γη, και από τη μνήμη δεν απομείνει παρά ο ίσκιος από ένα σύννεφο που ταξιδεύει στον κάμπο, οι ακρογιαλιές αυτές και τα δάση θα φυλάγουν ακόμα τα πνεύματα του λαού μου - τι* αυτή τη γη την αγαπούν, όπως το βρέφος αγαπάει το χτύπο της μητρικής καρδιάς. Αν σας την πουλήσομε τη γη μας, αγαπήστε την, καθώς την αγαπήσαμε εμείς, φροντίστε την, καθώς τη φροντίσαμε εμείς, κρατήστε ζωντανή στο λογισμό σας τη μνήμη της γης, όπως βρίσκεται τη στιγμή που την παίρνετε, και με όλη σας τη δύναμη, με όλη την τρανή μπόρεσή σας, με όλη την καρδιά σας, διατηρήστε τη για τα τέκνα σας, και αγαπήστε την, καθώς ο Θεός αγαπάει όλους μας. Ένα ξέρομε - ο Θεός σας είναι ο ίδιος Θεός. Η γη Του είναι ακριβή. Ακόμα και ο λευκός δε γίνεται να απαλλαχτεί από την κοινή μοίρα.*

μτφρ. Ζήσιμος Λορεντζάτος

Το Βήμα, 16/1/1977

 Πηγή: Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, Β΄Γυμνασίου, ΟΕΔΒ