Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2024

Ειρήνη

 


Γιάννης Ρίτσος

Ειρήνη

Τ’ όνειρο του παιδιού είναι η ειρήνη.
Τ’ όνειρο της μάνας είναι η ειρήνη.
Τα λόγια της αγάπης κάτω απ’ τα δέντρα
είναι η ειρήνη.
Ο πατέρας που γυρνάει τ’ απόβραδο μ’ ένα φαρδύ χαμόγελο στα μάτια
μ’ ένα ζεμπίλι* στα χέρια του γεμάτο φρούτα
κι οι σταγόνες του ιδρώτα στο μέτωπό του
είναι όπως οι σταγόνες του σταμνιού που παγώνει το νερό στο παράθυρο,
είναι η ειρήνη.
Ειρήνη είναι ένα ποτήρι ζεστό γάλα κι ένα βιβλίο μπροστά στο
παιδί που ξυπνάει.
Η ειρήνη είναι τα σφιγμένα χέρια των ανθρώπων
είναι το ζεστό ψωμί στο τραπέζι του κόσμου
είναι το χαμόγελο της μάνας.
Μονάχα αυτό.
Τίποτ’ άλλο δεν είναι η ειρήνη.



ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ  - ΣΟΥΧΕΪΡ ΧΑΜΑΝΤ

 

Δε θα χορέψω στα τύμπανα του πολέμου σας.


 Δε θα δανείσω ούτε την ψυχή ούτε τα κόκαλά μου στα τύμπανα του πολέμου σας.

 Δε θα χορέψω στο ρυθμό σας.

 Τον ξέρω αυτόν τον ρυθμό. Είναι άψυχος.

…………………………………………………………………………………………………

Δε θα μισήσω για σας, ούτε θα σας μισήσω.

 Δε θα σκοτώσω για σας.

 Και κυρίως δε θα πεθάνω για σας.

 Δε θα θρηνήσω το θάνατο, ούτε με αυτοκτονία, ούτε με δολοφονία.

 Δε θα σταθώ πλάι σας, ούτε θα χορέψω με τις βόμβες, επειδή όλοι οι άλλοι χορεύουν.

 Όλοι κάνουνε λάθη. Η ζωή είναι δικαίωμα, που δεν είναι εξασφαλισμένο ή απλό.

 Δε θα ξεχάσω από πού προέρχομαι. Θα κατασκευάσω το δικό μου τύμπανο.

 Συγκεντρωθείτε γύρω μου αγαπημένοι και το τραγούδι μας θα γίνει χορός.

 Το βουητό μας θα γίνει τυμπανοκρουσία.

 Δε θα με ξεγελάσετε. Δε θα δανείσω το όνομά μου, ούτε το χτύπο μου στο ρυθμό σας.

 Θα χορεύω και θα αντισταθώ και θα χορεύω και θα παραμείνω σταθερός και θα χορεύω.

 Αυτό το καρδιοχτύπι είναι πιο δυνατό από το θάνατο.

 Το τύμπανο του πολέμου σας δεν είναι πιο δυνατό από αυτήν την ανάσα.



Η Σουχέιρ Χαμάντ γεννήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 1973 στο Αμμάν της Ιορδανίας. Είναι ποιήτρια, συγγραφέας, καλλιτέχνιδα και πολιτική ακτιβίστρια. Οι γονείς της ήταν Παλαιστίνιοι πρόσφυγες οι οποίοι μετανάστευσαν μαζί με την ίδια όταν ήταν πέντε ετών στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης.








Pablo Picasso
(“child with a dove”)


Κεντρικό θέμα της σύνθεσης Το παιδί με το περιστέρι είναι ένα παιδί που κρατά με ιδιαίτερη ευαισθησία στα χέρια του ένα περιστέρι. Το περιστέρι είναι σύμβολο ειρήνης, αγνότητας και ελπίδας. Το παιδί έχει κοντά καφέ-κόκκινα μαλλιά, ωστόσο από το φόρεμά του γίνεται ξεκάθαρο για τον θεατή πως είναι κορίτσι.  Η όλη σύλληψη του παιδιού με το περιστέρι δεν είναι παρά μια σύνθεση-σύνδεση της παιδικής αθωότητας με την ειρήνη, την αγνότητα και την ελπίδα για τη ζωή.

Πηγή: https://cityculture.gr/pablo-picasso-to-pedi-me-to-peristeri-1901/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου