Η
πρόταση που έχει ένα ολοκληρωμένο νόημα και μπορεί να σταθεί στο λόγο μόνη της
λέγεται κύρια ή, αλλιώς, ανεξάρτητη.
Η
πρόταση που δεν μπορεί να σταθεί στο λόγο μόνη της λέγεται δευτερεύουσα,
ή, αλλιώς, εξαρτημένη.
Πάτησε ΕΔΩ για να μελετήσεις τα είδη των εξαρτημένων προτάσεων.
Οι
δευτερεύουσες προτάσεις μπορεί να είναι:
ειδικές (εισάγονται με:
ότι, πως, που)
π.χ. Η δασκάλα είπε ότι θα πάμε εκδρομή.
ενδοιαστικές
(μη(ν), μήπως)
π.χ. Φοβάται μήπως η μέλισσα τον τσιμπήσει.
βουλητικές
(να)
π.χ. Θα ήθελα να ταξιδέψω σε όλο τον κόσμο.
πλάγιες
ερωτηματικές (αν, ποιος, πόσος, πότε, πού, τι κ.ά.)
π.χ. Αναρωτιέμαι πότε θα ελευθερωθεί η πατρίδα μας.
χρονικές
(αφού, ενώ, καθώς, μόλις, όταν, σαν κ.ά.)
π.χ. Μόλις χτύπησε το κουδούνι, μπήκα στην
τάξη.
αιτιολογικές
(επειδή, διότι, γιατί, μια και, μια που κ.ά.)
π.χ. Το παιδί θα απουσιάζει, διότι είναι άρρωστο.
τελικές
(για να, να, με σκοπό να κ.ά.)
π.χ. Διαβάζει πολύ για να πετύχει στις εξετάσεις.
συμπερασματικές
ή αποτελεσματικές (ώστε, που, ώστε να κ.ά.)
π.χ. Μαγειρεύει τόσο νόστιμα, ώστε όλοι ζητούν τις
συνταγές της.
υποθετικές
(αν (εάν), άμα κ.ά.)
π.χ. Αν τρέφεσαι υγιεινά, θα έχεις σωστή
ανάπτυξη.
εναντιωματικές
(αν και, μολονότι, παρόλο που κ.ά.)
π.χ. Αν και βαριόταν, ήρθε μαζί μου στην
εκδήλωση,
